1 mei 2025
Vandaag, op het feest van de arbeid, is een legende heengegaan: de bekendste supporter van de Spaanse nationale
voetbalploeg. Zijn echte naam, Manuel Cáceres Artesero, zegt velen misschien niets…
maar zodra je “Manolo” zegt, weet bijna iedereen over wie het gaat. De man met de
trommel – El Bombo de España. Als Spanje voetbalde, hoorde je hem, zag je hem…
hij was er gewoon altijd.
Tot enkele jaren geleden kon je hem zelfs ontmoeten in zijn eigen bar, pal in de
schaduw van het stadion van Valencia CF. Daar was het de normaalste zaak van de
wereld dat mensen gewoon achter de toog sprongen om met hem op de foto te gaan
– en Manolo vond het nog leuk ook!
Zelf ben ik ook meermaals bij hem langs geweest wanneer ik naar mijn favoriete
ploeg Valencia CF ging kijken. Hij stond er altijd, vriendelijk en goedlachs. Mijn eerste
bezoek zal me altijd bijblijven. Ik vond het wat vreemd dat mensen voortdurend
achter de bar liepen voor een foto, en vroeg me af of hij dat niet storend vond. Maar
toen het even rustiger werd, riep hij me plots zelf. Eerst had ik het niet helemaal
door, maar hij riep nog eens, en dit keer was het duidelijk: “Kom maar achter de bar
voor een foto!” Ik had er zelf niet om gevraagd, hij wilde die foto maken – met mij.
Een wereldberoemd figuur, maar tegelijk de eenvoud en sympathie zelve. Daar zouden heel wat sterren een voorbeeld aan
kunnen nemen. We zullen hem zeker missen. Descansa en paz, Manolo.
29 - 30 april 2025
Eindelijk zomerweer, perfect om te fietsen! 8-)
Maar hoop niet dat ik deze hele periode moet doorstaan met dat
vervelende gepiep… 5 jaar geleden was het mijn fout. ��
Maar nu? Nu werd het genegeerd en verkeerd ingeschat ondanks alle
signalen.
Frustrerend als je voelt dat er iets mis is, maar niemand écht luistert...
komt wel goed, na de hersenen nu het ❤ ! Dus heb een hart... :-D
Na twee intense dagen en heel wat onderzoeken mag ik het ziekenhuis
IC (tijdelijk) verlaten. Morgen is het 1 mei, Dag van de Arbeid, een dag
waarop er niet veel gebeurt, dus hebben ze me gelukkig laten gaan tot
vrijdag, waar verder onderzoeken gepland staan.
Kort samengevat: dinsdagochtend werd ik na een bezorgde oproep van mijn huisarts met spoed opgenomen, omdat alle
symptomen en bloedresultaten wezen op een mogelijk hartinfarct. Vandaag, twee dagen later, mag ik het ziekenhuis
verlaten met de geruststelling dat mijn hart volledig in orde is.
Maar… er zijn verontrustende zaken aan het licht gekomen in mijn longen. Alles wijst erop dat de klachten die ik de voorbije
maanden ervaarde daar hun oorsprong vinden. Wat de artsen beschrijven als symptomen, zijn precies de klachten die ik al
zolang aangeef.
Spijtig genoeg zijn die signalen nooit eerder ernstig genomen, waardoor het probleem zich intussen op meerdere plekken in
mijn longen heeft verspreid. Toch probeer ik positief te blijven: het probleem is nu eindelijk gekend, en de komende dagen
zullen uitwijzen wat er moet gebeuren.
Het komt goed. Hopelijk ben ik snel weer op de been en kan ik me opnieuw focussen op wat ik graag doe: fietsen! ;-)
12 april 2025
Uitdagingen zoals de Fietsdodentocht, met de fiets naar zee rijden en
de zware Grenslandklassieker zijn stuk voor stuk prachtige uitdagingen.
Alleen zijn ze met de mountainbike niet echt ideaal, eigenlijk niet te
doen! Daarom heb ik vandaag, nu de temperaturen voor een keer rond
een aangename 25°C schommelen, de koersfiets weer eens van onder
het stof gehaald, letterlijk mag je dit haast nemen! ;-)
Het verschil met de mountainbike voel je wel meteen: de zithouding is
minder ontspannen en het comfort is ook een heel stuk lager. De
smalle racebanden hebben dan ook nog eens een veel hogere
bandendruk, waardoor elke oneffenheid in het wegdek harder aankomt
dan bij de brede noppenbanden van een mountainbike.
Maar eerlijk is eerlijk: na een uurtje begon het al te wennen. De fiets voelde steeds comfortabeler aan, en het plezier nam
toe met elke kilometer. Het plan is dan ook duidelijk: zoveel mogelijk kilometers maken op de koersfiets, genieten van het
mooie weer (zolang het duurt) en het lichaam laten wennen aan deze positie en inspanning… daarna komt alles goed! :-)
19 maart 2025
Het zonnetje laat zich zien, de temperatuur doet zijn best, maar echt zomer?
Nog niet helemaal... En die lach op de mensen hun gezicht? Die lijkt ook nog
op zich te laten wachten. ;-) Maar ach, maakt niet uit! Ik geniet alvast... 8-)
#Lentegevoel
Paar weekenden geleden hebben we al eens een opflakkering gekregen
met een beetje warmte en zon, vandaag leek dat ook op eerste gezicht
maar de temperatuur van 20°C viel toch nog bijzonder koud…
Aanstaande vrijdag zou het zelfs 22°C gaan worden… maarja, zoals
steeds hier in België is het dan weer ff gedaan met de pret en gaat het
weer regenen en (veel) kouder worden! :-(
Achja, we zullen maar profiteren van de momenten dat de zon schijnt… de echte zomer zal er ook wel eens aankomen! ;-)
13 januari 2025
De aangename temperaturen en zonnige fietstochten hebben helaas
plaatsgemaakt voor ijzige kou en sneeuw. Tja, niets aan te doen… het is
winter, en in sommige landen is dat duidelijker voelbaar dan in andere!
;-)
Als ik terugkijk op de afgelopen tijd, kan ik niet anders dan concluderen
dat, hoewel mijn Strava-statistieken deze maand niet de beste waren, ik
mezelf toch echt heb overtroffen in vergelijking met vorig jaar. Waar ik
vorig jaar nog niet eens in de buurt kwam van bepaalde prestaties, heb
ik dit jaar wel degelijk een stap vooruit gezet. Oké, het was niet altijd
makkelijk – zeker niet – maar het belangrijkste is dat het me gelukt is!
Met dat succes in mijn achterhoofd, begin ik meteen weer te dromen over nieuwe doelen voor 2025-2026. Eén doel staat al
vast: de Port de Tudons beklimmen. Deze iconische klim van 36 kilometer heb ik ooit, in mijn topjaar 2000, met een
gemiddelde snelheid van 26,3 km/u volbracht. Dat was toen echt een uitzonderlijke prestatie. Wat de huidige snelheden zijn,
weet ik niet, maar in die tijd was het allesbehalve normaal! Of het me ooit nog zal lukken, weet ik niet en zeker niet meer met
die snelheid, maar ik ben vastbesloten om het nog eens te proberen.
2 januari 2025
In mei 2024 mezelf een doel gesteld:
in december zou het me lukken.
Karakter/doorzettingsvermogen?
Check.
Zelfvertrouwen?
In Spanje altijd in overvloed.
Vandaag kan ik met trots zeggen: missie geslaagd!
Hiermee is mijn ego :-) ook alweer eens mooi opgepoetst. :-p #TrotsOpMezelf
1 januari 2025
2024: Het jaar waarin ik leerde dat trouw zijn aan je woord niet altijd de
juiste keuze is…
2025: El año que no volveré a cometer este error…
Had ik kaarsen gehad, had er eentje laten branden voor een goed jaar. Maar
helaas, we beginnen met een hoop goede wil maar een kaars is nergens te
bespeuren...
Er zijn van die momenten waarop je denkt: Had ik het van tevoren
geweten, dan had ik het anders aangepakt. Voor mij was 2024 zo’n jaar.
Achteraf gezien heb ik de grootste fout van mijn leven gemaakt – een
verkeerde beslissing waar ik ontzettend veel spijt van heb…
Maar fouten zijn er om van te leren en één ding staat voor mij als een paal boven water: zo een fout maak ik nooit meer
opnieuw! Dat is mijn goede voornemen, dit jaren vallen de voornemens mee, en ik weet zeker dat ik deze kan waarmaken! ;-)
.